Losowe zwierzę duże "Werlington zwyczajny"

Werlingtony, podobnie jak cała rodzina Werlingów, do dziś pozostają najmniej zbadanym gatunkiem istot żywych. Pierwsza wzmianka o nich pochodzi z 687 roku po Wielkej Przerwie. Słynny podróżnik Agri Umde Leras tak opisał swoje pierwsze spotkanie z nimi:

"Tego wieczoru wróciłem do swojego przedziału wcześniej niż zwykle i od razu zauważyłem ruch na stole. Było to małe zwierzę z długą szyją, która jednak nie przeszkodzała mu dość szybko i sprawnie się przemieszczać przez stosy śmieci piętrzące się na stole. Kiedy do niego podeszłem, zamarł i wydawało mi się, że czas się zatrzymał. Spojrzeliśmy sobie w oczy i jakoś dziwnie poczułem spokój i ciszę, jakich nigdy wcześniej nie doświadczałem, może z wyjątkiem bardzo wczesnego dzieciństwa. Dzieciństwo, którego wspomnienia to w większości śmiech i uczucie podobne do ciepłego światła wypełniającego oczy pod zamkniętymi powiekami. To było to same uczucie strumienia ciepłego światła, które ogarnęło mnie od spojrzenia tego stworzenia. Wydało mi się, że wcześniej nawet przez chwilę nie podejrzewałem, jak bardzo byłem samotny przez całe życie i jak mocno od tej chwili powiązałem go z nim.”

Później, po powrocie z wyprawy Lerasu z okolic Evas, zaczęły pojawiać się inne wzmianki o kontaktach z Werlingami. Dziś wiadomo, że sam Werling niejako wybiera, kiedy i przed kim się pojawić, ale gdy wybór zostanie dokonany, staje się obrońcą i przewodnikiem dla tego, kogo wybrał. Uważa się, że nawet pojedyńcze spotkanie z Werlingiem jest rzadkim sukcesem i mówią, że jego wybraniec odnajduje nieznaną dotąd harmonię z samym sobą.